Ben Nerdeyim?

Bu gün uzak yerlerin uzak hatıraları var içimde. Ne bir koku ne bir eda sessizce kımıldanıyor

Saygı duymak dahi gelmiyor içimden. Benim tanıdığım, sevdiğim şeyler değil bunlar. Sanki siyah bir örtü kaplamış üstünü, karanlık görünüyor her şey. Sadece bir iki parlak yıldız var; onlar da yaşanan, duyulan sevgiler, özlemler olsa gerek.

Ne oturup günlerce ağlamak fayda ediyor, ne de her şeyi hatırlayıp kahrolmak. En iyisi unutmak. Her geçen dakikayı geride bırakıp yeni bir hayata başlamak. Yeni bir hayata başlamak kolay da, asıl üzüldüğüm ne biliyor musunuz? Onca yaşadığım duygular arasında ben nerdeyim?

Hangi duygunun neresindeyim? Ya birikmiş kar taneleri altında, ya gözü yaşlı bulutların arkasında ya da gürleyen göklerin ağzında bir yerdeyim. Bu benim işte, belki de her yerdeyim.

İnsanlar bazen farkında olmadan bir çok güzel öykünün kahramanı olabilirler. Ama diyorum ya; farkında değiller. Belki ben de öyleyimdir.