Tırmanma İpleri Türleri
Mantosuz (Kılıfsız) İpler (Hawser-Laid):
Herbiri çok sayıda ince iplikten oluşmuş olan kalın iplerin 3 veya 4'ünün burulması ile yapılan mantosuz ipler, gerçek anlamıyla dağcılıkla bağdaşmazlar ve dağcılık için gerekli ip performansını vermezler. Boşlukta bu iplerin üzerine yatıldığında (bağlanıldığında) döngüye girer; enerji emme kapasitesinin yetersizliğinin yanı sıra, kullanım sırasında uzunluğu çok artar. Mantosuz ipler, günümüzün modern mantolu iplerine kıyasla çok daha fazla burulma özelliğine sahiptir. Ayrıca tımanış esnasında mantosuz ip kullanmak, ip güvenliği alınan ortamda, sabit olmayan kopma değerleri açısından da emniyetsizdir.
Mantolu (Kılıflı) İpler (Kernmantel):
Modern bir dağcılık ipi, iki elementten oluşur. Bu iki elementten biri "core" (Kern / iç doku) adını alan ve mantonun içini dolduran ip örgüdür. İkinci element olan "manto" (Mantel / kılıf) ise, iç dokunun çevresini sararak onu ultraviyole ışınlardan, kirden, zedelenmelerden ve diğer dış mekanik etkilerden korur. Eğer bir kılıf, içinden iç doku görülecek kadar zedelenmişse, o ip derhal atılmalı veya hizmet dışı bırakılmalıdır. Birçok durumda kılıf, hasarı gösteren bir kıstas noktasıdır. Ancak bazı durumlarda kılıf sağlam görülse de, iç doku zedelenmiş olabilir.
Düşük kaliteli iplerde, normal kullanımda, kılıf, iç doku üzerinde aksiyel olarak kayabilir ve bunun sonucunda ip üzerinde kalın şişlikler oluşabilir. Bu ise ipin karakteristiğinde zedelenmeye karşı hassasiyeti çok artırıcı değişiklikler yaratır. Kılıfın kayması, ipin sonlarından gözlemlenebilir. İpin çapının genişlemesi, çok kereler ip inişinde telafi edilemez sonuçlar yaratabilir.
Gerçek yükü taşıyan element iç dokudur. Yapısına bağlı olarak bir tırmanış ipinin mantosu 30.000, iç dokusu ise 52.000 bağımsız lifin örülmesinden oluşabilir. Sadece 45 m'lik bir ipin kılıfının örülmesi iki haftalık bir zamanı alır. Bir ip için tüm imalat işlemi ise yaklaşık olarak dört hafta sürer. Mantolu ipler, diğer ip çeşitlerine kıyasla özellikle dağcılık amaçlarına hitap eden bir ip türüdür.
Kevlar İp:
Çok dayanıklı ve az esneme özelliğine sahip olan kevlar (statik ip), aramide liflerinden ve çelik benzeri maddelerden yapılan bir ip türüdür.
Herbiri çok sayıda ince iplikten oluşmuş olan kalın iplerin 3 veya 4'ünün burulması ile yapılan mantosuz ipler, gerçek anlamıyla dağcılıkla bağdaşmazlar ve dağcılık için gerekli ip performansını vermezler. Boşlukta bu iplerin üzerine yatıldığında (bağlanıldığında) döngüye girer; enerji emme kapasitesinin yetersizliğinin yanı sıra, kullanım sırasında uzunluğu çok artar. Mantosuz ipler, günümüzün modern mantolu iplerine kıyasla çok daha fazla burulma özelliğine sahiptir. Ayrıca tımanış esnasında mantosuz ip kullanmak, ip güvenliği alınan ortamda, sabit olmayan kopma değerleri açısından da emniyetsizdir.
Mantolu (Kılıflı) İpler (Kernmantel):
Modern bir dağcılık ipi, iki elementten oluşur. Bu iki elementten biri "core" (Kern / iç doku) adını alan ve mantonun içini dolduran ip örgüdür. İkinci element olan "manto" (Mantel / kılıf) ise, iç dokunun çevresini sararak onu ultraviyole ışınlardan, kirden, zedelenmelerden ve diğer dış mekanik etkilerden korur. Eğer bir kılıf, içinden iç doku görülecek kadar zedelenmişse, o ip derhal atılmalı veya hizmet dışı bırakılmalıdır. Birçok durumda kılıf, hasarı gösteren bir kıstas noktasıdır. Ancak bazı durumlarda kılıf sağlam görülse de, iç doku zedelenmiş olabilir.
Düşük kaliteli iplerde, normal kullanımda, kılıf, iç doku üzerinde aksiyel olarak kayabilir ve bunun sonucunda ip üzerinde kalın şişlikler oluşabilir. Bu ise ipin karakteristiğinde zedelenmeye karşı hassasiyeti çok artırıcı değişiklikler yaratır. Kılıfın kayması, ipin sonlarından gözlemlenebilir. İpin çapının genişlemesi, çok kereler ip inişinde telafi edilemez sonuçlar yaratabilir.
Gerçek yükü taşıyan element iç dokudur. Yapısına bağlı olarak bir tırmanış ipinin mantosu 30.000, iç dokusu ise 52.000 bağımsız lifin örülmesinden oluşabilir. Sadece 45 m'lik bir ipin kılıfının örülmesi iki haftalık bir zamanı alır. Bir ip için tüm imalat işlemi ise yaklaşık olarak dört hafta sürer. Mantolu ipler, diğer ip çeşitlerine kıyasla özellikle dağcılık amaçlarına hitap eden bir ip türüdür.
Kevlar İp:
Çok dayanıklı ve az esneme özelliğine sahip olan kevlar (statik ip), aramide liflerinden ve çelik benzeri maddelerden yapılan bir ip türüdür.
Tırmanma İpleri Türleri
Reviewed by Editor
on
Perşembe, Mayıs 17, 2012
Rating:
Hiç yorum yok: